Bir mayış mayış halimdeyim ki bugün:) Bu kadar olur:) Hani tam da battaniye ile kitaplarım kadar bir gün içindeyim:) Kahvemmm bir de. Martılar süzülür griliğin içine beyaz çalarak göğe. Balıkçı motorları, canımı balık çektirir:)

Bir süre sonra…. :))

Yukarıdaki yazılar, mayışmış bir ben tarafından böylece kaldılar:) Gün aktı ve balıklar pişti:) Öğle yemeğinde balık yendi:)) Şimdi gayet omega güçlerle dolu bir halde tekrar merhaba:) Gün gelmiş neredeyse akşama:) E artık saat 17’yi aştı mı, havanın tonu koyulaşıyor. Kışlık vakitler böyle:) Kışlık vakitler böyle, peki kışlık nakitler ne alemde???

Kışlık nakit diye bir kavram var mı ki?

Olmaz mı? Kış demek, aslında masraf demek. Yakıt, daha çok giyinmek, gribal hallere çareler, normalde yürüyebilecek mesafelerde bile soğuktan dolayı vasıta kullanmalar gibi gibi şeyler açısından bakılır ise kışlık nakit önemsenmeli. Bir de bağışıklık kış ayları daha bir güçlü tutulmalı. Hele hele böyle bir kışta… E bu da nakit meselesi yine. Bir sürü gıda takviyesi boşuna mı dönüyor reklamsal olan her bir yerde.. Meyvede, sebzede bırakılmayan vitamin ve mineraller artık kapsüllerde….

Karlar, kayaklar da başka hikaye..

Bir de kışlık tatiller var elbette. Şöyle şömine önünde ısınıp da bir şeyler içilen. Kahvaltı sonrası kaymaya gidilen karlı dağlar var kışları. Gittin kaymaya, kıyafetler için gene nakit lazım:) İster kirala İster satın al koy gardroba ki kiralamak akla hizmet bir hareket bana göre değil zaten. Covitsel kirlenmeler dönemindeyiz, evrensel… Yani, gayet al o kayak kostümlerinden de şöyle fosforlu fosforlu:) Oh!

Gittin karlı dağlara, e kalacaksın da orada üjjj beeeeejjj gün:) Hatta 10-15 günü daha bir ideal! Yahu gittiğine değecek!

“Karda zordur yürümek:)” Nilüfer ne güzel söyler o şarkıyı. “Her yerde kar var, kalbim senin bu gece…. Laaaa laaaaa….:)” Şarkı güzel, şarkı güzel de karlık nakit de gerek yani kışları:) Kalple de olmuyor bu işler:) Şarkılar güzel, o ayrı mesele, karda kaymak, ayrı mesele:) Karda kaymak, karlı dağlarda konaklamak… Heyhat! Covit aslında bu tarz masrafları engellemiş oldu. Covitin iyi bir tarafı belki:) Gezmeler tozmazlar, kaymalar, konaklamalar artık iyiden iyiye seyrelmiş durumda… Hiç gidememiş olanlar İçin, adalet sağlanmış kıvamda…

Kış tatilleri çok güzeldir!

Karlar içinde hem eğlenceli hem de romantik anlar yaşarsın. Tabi kışlık naktine bakar hepsi. Alpler vardır mesela. Alpler’de kaymak, Alpler’de kalmak, güzeldir. Bana sor bakalım peki ben kayar mıyım karda? Hayır. Sebep? Annem:) Aman düşersem:) Bir yerime bir şey olmasın:) Ne oldu? Kaymayı bilemedim:) Ve çocukken öğrenmediğin şey de üstünde pek bir oturmuyor yani;) Alışmayınca:))

Kışlık nakit, kışlık vakit…. Konu gelir çocukluğa… E mesele kar olunca…..

Bir gün kar yağıyordu kışlardan bir kış… Sahi o zamanlar kar diye bir şey vardı(!) Ben çok mutlu bir çocuğum… Sıcacık evimizin mutlu penceresinde, pembiş yanaklı prenses ben… Annesinin bir tanesi… Çok ama çok mutluyum! Çünkü kar yağıyor! Kar yağınca neler olmuyor ki!!! Okullar tatil oluyor en başında:) Kartopu, kardan adam… Kar demek aşk demek bir çocuk İçin… Böyle böyle duygularla camdan dışarı bakıyorum… Annem çok güzel şeyler hazırlıyor… Çay saatimiz yaklaşıyor…

Çay saatlerimiz hep vardı… Annem varken….

Belki bir pazar günüydü. Hepimiz evdeydik ve kar çılgınlar gibi yağmaya devam ediyordu. Ben her yerin bembeyaz olmasını sabırsızlıkla bekliyordum. Çünkü her yer bembeyaz olunca, sokaklar çocuklarla doluyordu… Ben de eksik kalmıyordum… Annem camdan beni izliyordu… Ben güvende hissediyordum… Biraz kalabiliyordum karda. Saatlerce kalan çocuklara hep özenerek büyüyordum.. Annem en fazla 10 dk sonra “ Arzuuuuuu” demek için pencereyi açıyordu. Ben ikiletmiyordum…. Annem ısrarı hiç iyi mükafatlandırmıyordu:) Bizde ısrar yoktu. Evet ise evet, hayır ise hayır. Annem son derece sözünde duruyordu:) Bu huyu onu an be an kahramanım yapıyordu…

Eve geldiğimde her yerim ıslak, ellerim zonkluyordu sıcak sobanın yanında… O zamanlar sobalar kuruluyor, sobalar kaldırılıyordu…

Annem çayımı bardağıma dökmüş, içmem için ısrar ediyordu… Benim ağzım yanıyordu ama… Benim gül dudaklarım hala paşa çayını seviyordu… İçim ısınsınmış… Annem öyle diyordu. Ama benim içimden önce, o sıcak çayla dudaklarım cayırdıyordu:) Kar çok güzel yağıyordu…. Kar ailece yağıyordu anılarıma… Kar… Annemle birlikte giden güzel beyazlığımsın yüreğimde….

Nerden nereye…

İşte böyle bir günde, abim karla olan aşkımı etkileyen bir şeyler söylemişti bana. Kendisi Ankara Gazi Üniversitesi mezunudur. Ankara’nın kışını hem de öğrenciyken tecrübe etmiş biri olarak abim, karın yağmasını benim kadar sevmiyordu.. Ben yine cam başında hop hop hallerimle sürekli sayıklıyordum. “Kar süper yağıyor!. Harika!!! Tutsun da inşallah! Kar topu oynayalım abi bak lütfeeennn!!!” Falan diye rengarenk uçuşuyordum camın kenarında.

Ama Arzucum, kar yağınca evsizler üşüyorlar…

O güne kadar hiç düşünmediğim bu detay, o gün karlarla birlikte yüreğime yağmıştı. Kar vakti, kar nakti ne demek, o gün biraz anlamıştım… Çocuk mutluluğuma gölge etse de bu bilgi, karlı günlerde sokakların başka hikayeleri de içerimde dua olup yaradana yalvarır hale gelmişti… Hala kar yağdığında çok mutlu olan içimdeki çocuk, dualarla yaradana seslenir..

Allahım, lütfen sokakta kalmış her cana yar ol yaren ol….

Bir süre sonra…:)

Saat 18:21:)) Bugün böyle bir yazı oldu:) Ama demiştim:) Mayış mayış bir gündeyim diye:) Harfler aktı, telefonlar çaldı, hayat ilerlerken harfler dinlene, demlene birikti ve artık yayına hazır gibi:)))

Kar…

O günden sonra yani karda evsizleri düşünmeyi öğrendiğim günden sonra karlı günlerde, yaşadığım binaların otomatiğine hep basarak uykuya daldım. Bir evsiz içeri girebilsin, dışarıda donmaktan korunabilsin diye. Ama sonra güvenlikli siteler çoğalınca, bunu yapamaz oldum tabi. Ben de başka yollara yöneldim. Örneğin özellikle kışları yardım edilebilecek yerler var. Böyle yerlere destek vermekten hep mutlu oldum. Ama 3 ama 5 kuruş belki. Lakin birleşince çoook para oluyor kuruşlar… İyilikte birleşince, üşümüyor sokaktaki kibritçi kizlar…

Hadi bakalım.. Hepimize sıcacık akşamlar… Ama hepimize….