Toz Olmak…

Kalbim asılı kaldı bir yaprak tozunda

Rüzgar esti

Yaprak düştü

Toz uçuştu her yere

Şimdi kalbim tüm evrende…….

Saçıldım öylece

Yıldıza bulaştım ve okyanustaki mercana

Ellerine ve oyuncak bebeklere

Sonsuzluğa kadar yolum oldu hatta

Zamanı yalanladı zerrelerce oluşum

Dün ve yarın oldum sesinde

Aşk oldum kalbimi ararken her zerrede

Şimdi

Kendimi bütünlemekten vazgeçtim

Sahnedeyim tüm eksiklerimle

İnsan olmayı oynuyorum nefes nefese

Maddeden özgür, ruhumca sonsuz

Görebilmene görünür

Göremeyene en yok halimle

Selamlar sunuyorum her perdede…

Alkışlardan anlıyorum anlaştıklarımı

Görünmez olduklarımı,

Sustuklarından tanıyorum

Oyun devam ediyor böyle böyle

Sen

Nasılsın?

Alkışınla suskunların arasındaki maç nasıl gidiyor

Kazanan tarafta mısın?

Sahi

Kazanan var mı bu oyunda?

Anlıyor insan en sonunda

Hiç bir şey kazanmak ya da kaybetmek için değil

Yaşamak için olan da olmayan da…..

“Toz Olmak…” için 4 cevap

Yorum bırakın