Sen kendini ben sanınca
Ben kendimi sen sarınca
Anlıyorum, sevmek neymiş…
Tılsımlı bir gecenin kadifeden göğünü
Gözüme batmayan şarkıların neşesini
Hürünü mavinin
Saçlarımı, tuzdan sarmış kokunla karışık
Güzelmiş sabah
Kahvenin köpüğü gülümsermiş mesela
Sesimi duyarmış yüreğim
Kulaklarımdan önce…
Ağzımdan çıkanı kulağım hesap etmesin zaten
Rüzgar soruyor mu
Çiçekleri birbirine kavuştururken..?
Ne güzel bir pazar…
Kuş dili sarmış kış sonunu
Onlar kalbimi dinliyorlar
Ben onların bahar mutluluğunu
Manzarada nasıl da bütünüz
Sanki tiryakide tütünüz
Öyle keyifli…
İçimdeki, yaşamak tiryakiliği benim
Yokluklarıma sardığımsa sadece
Nefesin….
YAŞAM ARZU'SU 