Geçmiş Olsun İzmir…. Geçen, Geçtiğiyle Kalıyor Hep Tarihte… Aslında Hiç Geçmeden…

Hep diyorum ya.. An… Öyle değerli ki nefes.. Yaşam…

Bazan “Geçmiş olsun.” dediğinden utanır insan. Çünkü birileri için daha şanslıdır bu söz. Ama diğer birileri artık yoklardır bu dünyada. “Geçmiş Olsun İzmir…” Gidenler adına Allahtan rahmet, dost ve akrabalarına da sabırlar dileyerek…

Geçmese de…

Haftaya daha mutlu harflerle başlamak elbette isterdim. Hepimiz daha mutlu haberler istiyoruz. Sonra da duruma göre doğuyor gün ve gece. Adına “Hayat” diyoruz. Ders almalık yaşamlarımızca hükmümüz olduğunu, anlıyoruz işte böyle böyle anlarda.. Kim neye inanırsa inansın, anlamak her daim her felsefenin özü…

Anladık mı?

Sağlıktan başka bir önem yok bu dünyada. Sevdiklerimiz çok kıymetli. Covit denen şey kötü ama beteri de olabilir demek ki.. Evden çıkamamak ne kötüydü, bir de evden çıkarmamanın bu yüzü varmış… Haberler evet bunaltıyordu, şimdi daha da bunaltıyor. Demek ki daha çok huzur ararken, bu arayışın da dereceleri değişebiliyormuş…

Elbette hep daha iyiyi arayalım.

Daha çok nasıl keyifli bir yaşam süreriz? Bunu aramak en tatlı arayış. Mumlar da yansın, dans etmek de özlensin, beklenen bebeğe kavuşmak İçin tüm çabalar sarf edilsin, o mezuniyet gelsin, tedavi olabilsin tüm hastalıklar, an be an müjdeli haberler alalım, müjdeli haberler verelim. Fakat bilelim de anımızdaki varlıkların kıymetini.

Anlarsak, tekrara düşmeyeceğiz çünkü.

Bazı inanışlara göre eğer başımıza gelen şeylerin nedenlerini anlarsak, o şey bir daha başımıza gelmez. Yani yaşadığımız hikayeyi sonuçlandırmamız, bunu yaparken de mesajları doğru anlamamız gerekiyor. Deprem oldu. Deprem bu dünyanın gerçeği. Çünkü gezegenimizin çekirdeğinde mağma var. Hors var graben var. Ateş üzerinde yüzen plakalar var. Dünya dönüyor. Bir sürü etkiler ile bu plakalar açılıyorlar da birleşiyorlar da. Dünya da yaşıyor. O da büyüyor, değişiyor. Bu hareketliliği dolayısıyla coğrafyalar da değişiyor.

Türkiye deprem kuşağında bir ülke.

Bunu 1999 yılında, Gölcük Depreminde anladım. O zaman ailece Bursa’nın güzeller güzeli Gemlik’inin, Küçükkumla’sında idi yazlığımız. -Hala orada…- Mis gibi havasıyla, taptatlı bir yerdi Küçükkumla. Annemin aşkı…. Sabahları mevsimine göre bereketli ellerle toplanan masum meyveler sebzeler, sepetlere konulur satılırdı sahilde. Canım Annem yürüyüşünü yapar, dönerken de mutlaka onlardan alırdı bol bol.. Eve elleri kolları aşk dolu gelirdi yani… Pembe yanaklarından, hayat damlardı… Öperdim… Annem, benim gül yanağımı, koklardı…….

Bir gece deprem oldu….

Bize “Geçmiş olsun.” dediler. Duyduk. Duyamayanlar çoktu… İçim burulurdu.. Onca giden, göçen can yanında, “Geçmiş Olsun” denilmemeliydi sanki… Geçmiş olmadı çünkü… Gitmiş oldu….. Göçmüş oldu….

Depremden korkup Edirne’ye kaçtık!

Annem 1 Nisan 2020’de gitti… Rahmet oldu… Geçmiş olmadı… 1999’da kurtulduk… 2020’de Annem kurtulamadı… Adı deprem olmadı… Sebep başka oldu… Olanlar oldu… Ölen öldü… Kalan… Acaba ne kadar kaldı…..?

Hani ölüm var mı? Var… Bir sebebi hep elbette oluyor. Önemli olan, tedbir! Vaden henüz dolmadıysa…..

Deprem ne demek bildik. Vade dolmamıştı, atlattık. Binaların çürük çarık olması CÜNAYET! Alınmayan önlemlerin hepsi de CİNAYETE YARDIM VE YATAKLIK! Bu önemli detayı atlamadan geçmiş olmasını diliyorum bunca geçen yılların… İzmir depremi ile gündeme gelen bir sürü korku ile yaşanıyor anlar. Herkes başka bir yerde. Güvende hissetmek çok önemli an içinde…

Korku enerjisi iyi değil…

Evet, sürekli korku ile yaşamak doğru değil. Çünkü korkulandır başa gelen. Büyüklerimiz söylemişler. Doğru da demişler. Titreştiğimiz frekanslar içindeki frekanslar ile iletişimde oluyoruz. Yani, KORKMAYALIM. Mangal yürekler gerek içe…..

Ama tedbiri de elden bırakmayalım!

Nasıl bir evde yaşıyorsun? Buna zaten dikkat etmen gerekiyordu. Nasıl evler duruyor ayakta, bunları yetkililer görmeli, gerekli çalışmalar bu saate kadar da bitmeliydi. Her ne okuduysa oldu.. Her ne olacaksa olacak. Lakin lütfen, herkes kendisini ve sevdiklerini, elinden geldiği kadar, güvende tutmaya gayret göstersin. Mümkün olduğunca, tedbirini alsın.

Deprem çantası hazır mı?

Çanta içine atıştırmalık şeyler, şarj cihazı, fener, düdük, su, battaniye, ilk yardımlık bir şeyler konulmalı. Pratik olarak bunlar hazır edilmeli. Deprem anında yapılması gerekenleri anlatan yayınlar izlenmeli. Yani eğer evden çıkılamıyorsa, ne yapılabilir? Nerede durulmalı? Nasıl bir pozisyon alınmalı? Bunlar hakkında bilgilenmek önemli.

Gerisi Takdiri İlahi…

Hepimize iyilikler diliyorum yeni haftada ve ömürlerimizdeki tüm anlarda…

Geçmiş olsun İzmir… İçime sinmeyerek… Gidenlere rahmetlerle… Kalanlara sabırlarla….

Sevgiler…..