Günaydın Aralık’ta 14! Nasibini almış, karnı doymuş martı, günaydın! Güne yürüyen papuçlarım, günaydın! Ömrümdeki tüm fotoğraflarım, elma şekerlerim, hayallerim, günaydın! İçimde hep o stüdyo:) Yazarken biraz da yayındayım sanki:) Mikrafon uyur sabahları radyo stüdyosunda. İlk yayıncı ona dokunana kadar, sessiz ve soğuktur.. Ve sabah, daha güneş akmadan manzaralara, mikrafon seslenir duymak isteyenlerine, yayıncısının nefesleriyle… Günaydın yüreğimin taaa içindeki stüdyom… Hiç durmadan güya oturduğum yayın koltuğum, günaydın…..! İnsan şarkılar çalarken nasıl kıpırdamaz ki:)))! Uzaklarda kaldı tüm müzikler.. Sadece kalbim kadar uzaklarda:) Tek uzaklık, beynin ve kalbin kadar bu hayatta…
İçimde dört yapraklı yoncayı bulmuş bir kız uyandı bu sabah!
Dürttü beni hatta. “Aç gözlerini!” dedi! “Aç! Harika bir hayat başladı! Sadece sana özel! Sadece senin için yazılmış senaryona uyan ve oyna!”
Seni kim uyandırdı bu sabah?
Çalan saat mi? Dün geceden kaldığın hüzün mü? Korktuklarından kaçamadığın bir sabah mı kaptı seni düşlerinden…? Olur ya, hani uyursun, unutursun… Uyandığında, film kaldığı yerden başlar hani.. Film nerde kaldı, asıl mesele burası. Hayat… İnsan bazı bölümlerde son derece edilgen olabiliyor. Bu kısımlara da zaten “olması gerekenler” deniliyor.. İnan! Eğer şu an iyi ya da kötüysen, olması gereken bu olduğu için! Sana, yaşadığın hikaye içinde, elinden geleni yapmak ve olduğu gibi kabul etmek düşüyor.
Pandemi!!!
Sadece özgür yaşayamamak değil ki mesele. İşyerlerini kapatanlar var. Borçları boğazından yukarı tırmanmışlar var. Kirasını nasıl ödeyeceğini düşünenler var. Hastalar var hem de bu dönemde. Covit değilken hastanelerde olmak zorunda kalanlar, onların yakınları var. Doğanlar var, ölenler var. Aşıklar var, birbirini öyle çok özleyen. Her insan kendi içinde bir dünya döndürüyor. Ve gelmiş Pazartesi! Arzu da yazıyor… “Hadi hayata karış falan!” Aderim Arzu’ya! O’nu dinlemelisin:)
Değiştiremeyeceğin şeyleri, “Boşver!”
Olan zaten olmuş. Bazan kendini sadece bir yaprak gibi bırakmalısın bu dünyada. Öyle. Rüzgar gelir dokunur hani. Güneş kavurur. Kar yağar, düşersin belki..? Ya da kalırsın. Yeniden açarsın belki bahara? Bir yaprak gibi aslında insan, kendi ömrünün ormanında….
Mücadele ile geçen ömürde, madalyalar ya da utançlar biriktirdin herkes gibi… Belki hepsi birden birikti..?
Ama bunu hala çözmeye çabada tüm öğretiler, bilim, geçmiş ve gelecek… Nasıl oluyor? Kader var mı? Neye göre şekilleniyor olanlar? Enerjiler? Nöronlar? Bir şeyler oluyorken, biz yani insan, acaba ne kadar etken? Ne kadar yönetebiliyoruz evreni..?
Ben bana iyi gelen her şeye inanmayı seviyorum!
“Olumlu düşünmek, iyi şeyleri başa getirir.” deniliyor. Peki:) O zaman ben kendimi, evreni, kızdıklarımı, küstüklerimi seviyorum, affederek! İnanıyorum kendime! Sağlıklıyım hem de çok! Zenginim ben! Mutluyum! Başarılıyım! Şanslıyım! İyi ki varım!:)
Sayıklarım hepsini, dilim mi aşınır?
Güzel resimlere bakarım, güzel şarkılar dinlerim. Bana zararı ne? İyi gelir diyorlar, inanırım:) Gülümsetir beni iyi şeyler. Her ne olursa olur, gülümsemem yanıma kâr kalır, hiç bir İyi şey olmaz ise ki ben gerçekten inanırım. Eğer gülümsersen, iyi şeyler gelir seni bulur. Ama bugün ama yarın. Sen korkmayı bıraktığın o an, gelir sana:) Yaşamaya bırak hayatı, bak nasıl da şifa kaplıyor tüm zerrelerini ve sevgi hayatına nasıl da tüm güzellikleri çekmeye başlıyor!
Denesene bugün!
Güzel bir hafta, yeniden doğmak gibidir. Bu hafta istediğin her şey için yaşa! Kendini yıpratmadan, sanki bir timsahın dişlerine çok yakınmışsın gibi hissetmeden(!) Sal kendini şöyle rüzgar gibi göğe. Öylesi hafif ve özgür… Aşk gibi dol yüreğine. Ruhunu hisset, henüz bedenine sarılıyorken… Üşümeyi, yorulmayı, ağlamayı, özlemeyi, sevmeyi, önemsemeyi hisset. Hislerin olduğunu fark et. Ve çok sevin! Hem yaşıyorsun! Hem de hissediyorsun!
Hiç hissetmeseydin????
Bugün eğer bir şeylere karşı tepkiler verebiliyorsan, bu hayatta ve sağlıklı olduğunun kanıtıdır. Kanıtları yok etme! Lütfen!
Bugün içinden saydır!
Dışına taşıp da kaba saba diye yaftalanacağına, saydır içten içe:) Duvardan duvara döşe gitsin!:) İçinden eğer küfür etmek geliyorsa, et! Git suya bağır? Bul sessiz bir orman, deniz, dağ, tepe ve bağır! Kapa suratına yastığı, olana olmayana bağır! Sustuklarını, yuttuklarını, içine attıklarını, gizlediklerini bağır! Bağır!!!! Sesin çıksın! “Oh beeeee!” de ya! Bu kadar hepi topu. Önemli olan, içindeki yüklerinden arınman. Bağırmak geliyorsa bağır, ağlamak geliyorsa ağla. Ama YAŞA!
Yeni bir hayat İçin!
Yelkenline gülümse ve rüzgara doğru çevir rotanı. Nereden esiyorsa, oraya doğru git. Zorlama. Bazan hayat seni illa bir tarafa iter. Savaşırsan, sadece aşınırsın ama o yola eninde sonunda girersin. Anlamına varırsan yönlerin, o zaman hem gardını alabilirsin hem de yaşadığın şeyin içindeki hazinelerini bulabilirsin. Kazanmak sadece iyi şeylerle değil ki. Bazan kötü bir şey olur, sen kazanırsın sonunda. Bir de bakarsın, her şey sadece senin daha iyi bir şey yaşaman için olmuş, bitmiş… Bu yüzden, zorlama… Bırak, rüzgar seni alsın götürsün. Güven hayata. Eğer vaden varsa, mucizelerin seninleler. Gerisi fazlasıyla laga luga :)))
Sabah kahvemi içeceğim azdan:)
Hadi beraber olsun bakalım:) Ömürlük hatırlar yapalım harflerimizin ülkelerinde. Yeniden yaşamak var her bir harfin gücünde. Sen yeter ki içinde hisset hayatı. O zaman bu kış hemen geçer, İNAN… En harika fallar bizim olsun mu?:) Ve en mutlu fallarımız bugün çıksın mı?:) İNAN! Sen inanırsan, kalbin ve beynin inanırsa, canına değer yaşamak… Yaşamak, değer hayatına… Ooooh o zaman:) Canımızaaa değsin miiii? Değsin be! Değdi! Oh!:) Bir de yanında en sevdiğin müziği aç şöyle. İster işte ol ister hastanede, ister yalnız ol, ıssız ve sessiz. Aç sevdiğin bir şarkıyı. Dinle… Canına değsin yaşamak alabildiğine…
Çok seviyorum seni! Hadi gülümse:)
Şimdi bir radyo bul ve sıradaki şarkıyı armağan et kendine. Sıradaki şarkı, benden sana gelsin!
YAŞAM ARZU'SU 