İstavritin Gülüşü…

Ne vakit kendimde olsam mutluyum

Akıl işidir mutlu olmak

Olması gereken…

Ne vakit dalsam,

Hüzün boyluyum…

Kaldırımlar kadar ıslak,

Çayın çöpü kadar bitmiş……,

Çöllerin kumları hep gözlerimde!

Yoksa neden kırmızı ki gözümün beyazı böyle…

Özlemekle ilgili bir çırpınışım var

İstavriti andırır azdan

Tezgahta…

Taze…

Hala…..

Reklam

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s