Pazar…

Güneşlenen bir pazar var dışarda

Ayak sesleri eksik kalmış kaldırımlar

Dalgaları bakışsız sahiller

Masaları kilitli kapılar ardında kalmış

Karadenizden de öte batmış

Ekmek tekneleri var pazarda…

Ah..

Artık bu pazarlara kimseler uğramıyor..

Sevgililer banklarda oturmuyorlar artık

Baloncuklara hasret çocuklar büyüyorlar

Çimenlerin ezildikçe çıkan o güzel kokusu

Karışmıyor artık bahar günlerine

Herkes çok süredir hücre hapsinde…

Artık kim ne suç işlediyse….

Dışarıda bir pazar geçiyor saatlerden

İçeride neler geçiyor hayallerden…

Şimdi ne çok isterdim diyor herkes…

Ne çok istiyor insanlık

Ne çok isteksizlikten sonra…

Anladık mı can?

Yaşamak neymiş gerçekte??

Bayram neymiş?

Anne baba evlat neymiş?

Eş, yaren, yoldaş neymiş..?

İyi ve kötü gün neymiş..?

Anladık mı?

Sonunda anlayabildik bari…?

Anladık tabi…

Anladık anladık da…

Pazar geçiyor…

Rüzgar esiyor…

Öyle……