Bu Dansı Kendine Lütfeder misin? :)

Elimde bir karmaşık çay ile penceremin kıyısına yanaştım yine:) Neşeli bir griye bakıyorum şu an. Hınzır gri, siyaha kaçmaya atıştırıyor yağmur yağmur. Annemi hatırlıyorum. Her yağmur yağdığında, evde olmayı severmiş, bir de aslında arabayla bir yerlere gitmeyi de severmiş, acaba neymiş anlamı çocukluğundaki yağmur resimlerinin? Annem yağmur çizermiş resimlerinde.. İp ip çizgilerle, süslermiş o sıcacık bacası tüten evi… Annem bir de ev çizermiş, yağmurun fonuna… Hep anlatırdı… Ben de yağmur yağarken, zaten beklerdim anlatmasını… Şu anda da bekliyorum hem de çok bekliyorum…

Bunlara rağmen, yağmur da gri de geceye akan zaman da çok neşeli:)

Neden ki? Hani gri kapardı insanın içini? Hep inandırıldık buna di mi? Hatta askeri her şey de gridir. Gri. Ciddiyetin makus rengi… Hep merak ederim. Acaba kim bu renklere anlamlar veren?! Hiç düşündü mü kelimeleri, renkleri, örf ve adetleri? Bir düşünsene. Şu an bildiğin her şeyin tam da zıttı olsaydı bir sabah. Uyandığımda, bildiğin her şey tersine dönseydi? Ne yapardın? Gri gri partiler, çingene pembesi tanklar:))) Hiç düşündün mü? Acaba inandıklarımız mı anlamlandı, yoksa anlam zaten inançlarımız mı oldu? Yani gri kendiliğinden mi hüzünlüydü hep? Yoksa bu algı birinde oluştu ve o biri diğerine gri hakkında dedikodu yaptı da bu sayede gri hüznü dinleyene mi bulaştı?

İyiyim aslında:) Çılgın sorularım, çıldırmış olduğuma işaret değil asla:)

Varmak istediğim bir yer var! O da dinlediklerimiz ve duyduklarımızın önemi! Biri bir şey diyor, sonra o şey diğerine de inanç oluyor. Aslında sana iyi gelen gri sırf bu yüzden hüzünlü oluyor. Ben bugün bu inancımı yıktım:) Yağmura bakıyorum, griye gülümsüyorum veeeee o ilk gri dedikodusunu saf dışı bırakıyorum! Bana inanır mısın lütfen? Griler de neşelidirler! Sen neye inanırsan, o içinde güçlenir ve senin gerçeğin olur. İşte sırf bu yüzden, kendine inanman da griye inanman kadar kolay ve ÖNEMLİ!

Çayım harikaydı:)

İçinde bahçe olan bir el yakmaz bardak ile, grinin neşesine dokundum. Huzurdu adı. Yağmurun güzel kokusu, pencereyi açmadan da ruhuma nakşoldu. Sanki ormanın orta yerinde bir çadır kurdum. Ve tüm damlaları daha da çok duydum… Hayal etmek, gerçeğe çevirmektir çünkü. Ve bir şeyi biri yapabiliyorsa, herkes yapabilir. Yani sen şu an benim kadar hayal kurabilir, benden daha da çok gerçeğe dönüştürebilirsin. Söylesene, sen şimdi neyin hayalini gerçeğe çevirmek istiyorsun? Bunu öyle bir söyle ki kalbin duyabilsin ve kalbin de evrene duyurabilsin. Bu içten içe ve sonsuzdan sonsuza fısıldayış, çığlık kahkahaların olacak! İnan! Çünkü inanırsan olacak:)

Genelde yazıyı bölmem ama harflerim akmaya devam ediyor. Yani yazıyı, akşamın üzerinden geceye taşısam da yayınlayacağım sana ait olan işaretleri!

Evet, işaretler. Gün içinde ne olursa, hepsi bir sonranın işaretidir. Güzel toplarsan onları, çözersin puzzle ustası olup, hayatını ve ilgilendiğin tüm hayatları. Bu işaret, evet sana. İçinde griye karşı bir savaş vardıysa, ateş kesildi bugün:) Artık gün yüzü var ve sana çooook çok gülümsüyor. Sıcacık… Gece kıvamını almış zamanın içinden ben şimdilik herkese iyi geceler diliyorum. Sabaha dek tüm bildiklerini bir yüreğinden sorgula bakayım. Bildiklerinle hissettiklerin birbirine denk mi? İnandırılmışlıklarla mı atıyor kalbin? Yoksa inandıklarınla dans edebiliyor musun ömrünün güzel günlerinde? Unutma ki kalbinin ritmiyle yaşarsan, hep dans edersin….

Peki sen, dans etmeyi sever misin?

🙂

O zaman;

İyi geceler…