Yoğun bir iş gününden hepimize harika cumalar:) Bugün telefondayım. Salondan mutfağa doğru yürüyorum. Kulaklıklarımdan iletişiyorum. Telefon cepte:) Diğer elimde filitre kahvemmmm. Salondayken camlardan görünen hava gülümser gibi. Mutfaktayım, o da ne?! Kaarrrrrr!!! Sessizlik anı! Karşı taraf “Arzu Hanım?” diyor. Ben ŞOK! Karşı taraf ile konu meteoroloji değilken birden kar yağışı oluyor mesele(!) Konuştuğum kişi de … Okumaya devam edin Bir Cuma Sohpeti:)
İstanbul... Sen nasıl dayanıyorsun bunca gitmelere? Onca sevdalıların vardı... Orhan Veli’ni özlüyor musun, benim Annemi özlediğim gibi..? Sahi, sen Annemi hatırlıyor musun? O güzel ayacıklarıyla ne de çok gezdi, gezindi seni... Her yaşının ayrı güzelliği, seni güzelleştiren anlamlardan biri.. Benim için tabi... İstanbul... Sen şimdi ıssız mı kaldın yani? Yeni gelen, yeni gidenin yerini dolduruyor … Okumaya devam edin Ah Be İstanbul….
Cuma:) Hani Robinson Crusoe’un ıssız adadaki yardımcısı değil mi?! Başka ne ki! Bu salgın kıyamette herhalde çıkıp da eğlence mekanlarına koşacak değiliz(!)Neeee! Koşanlar mı var! Var tabi... Var! Bu varlık işte, fazlaca çokluk... Nerde çokluk...(!) Çok olmak bu aralar gerçekten akla da insanlığa da zarar! Pandemi ve cahil cesaretliler gruplarından daha önce bahsettim. Bu bahsi … Okumaya devam edin Biz Issız Cuma’lılar:) Ya siz?!
YAŞAM ARZU'SU 