Yağmura dokundum bu sabah bakışlarımla. Üşümeyen, umarsız tarafımı alıp yanıma, caddelere saldım kendimi, bir kum tanesi gibi... Öylesine bakmanın özgürlüğüyle, bulaştım zamanın manzaralarda bıraktığı izlere. Nefeslerimi hissettim, ipliklerle yağan damlaların sesinde. Gülümsedi içimdeki çocuk. Çikolata isteyen o tatlı mutluluk, yağmur içti bu sabah zıpır zıpır. Boşverdi tüm korkuları. Korkular aldı boşları, gitti... Yaşamak lazım hayat … Okumaya devam edin Aşıyı Ben Buldum!:)
Aşıyı Ben Buldum!:)
