Elimde bir karmaşık çay ile penceremin kıyısına yanaştım yine:) Neşeli bir griye bakıyorum şu an. Hınzır gri, siyaha kaçmaya atıştırıyor yağmur yağmur. Annemi hatırlıyorum. Her yağmur yağdığında, evde olmayı severmiş, bir de aslında arabayla bir yerlere gitmeyi de severmiş, acaba neymiş anlamı çocukluğundaki yağmur resimlerinin? Annem yağmur çizermiş resimlerinde.. İp ip çizgilerle, süslermiş o sıcacık … Okumaya devam edin Bu Dansı Kendine Lütfeder misin? 🙂
Şubat! Benim kırmızı rengim. Şiirlim, danslım, hediyelim. Benim çok bereketlim Şubatım:) Ayyy! İnsan Şubat ayına girince bir gönlüne denk arıyor:) Ayağını denk almak vardır ya:) Ordan geldi çağrışım:) Ayağını denk al? Gönlüne denk bul:) Şubat gelmiş Şubat!!! Bir çalkalan şöyle bakalım. Nasılsın? Şubat sana ne ifade ediyor? Batsın mı bu Şubat’lar? “Oh ne mutlu!” mu? … Okumaya devam edin Şubat! Batma Gözüme Gönlüme!:)
Gece kimindi? Geceye ait hissedenindi gece en çok. Severim ben geceyi. Karanlığı, tüm çarpık kentleşmeyi gizler. Işıklar aynıdır gecede. Gecekondularla yalılar karışır karşı sahilde. Adalet vardır gecenin renginde.... Ay herkesindir. Biri diğerinden daha karat bakamaz O’na(!) Kimse “ Benim!” diyemez Ay için. Rezerve edemez. Birine alıp da hediye edemez. Anlam paylaşanlar ancak, onlar “ Bizim … Okumaya devam edin Gece’lik:)
YAŞAM ARZU'SU 