Bir Çarşamba uzanıyor ömrümde. Günlerden, Annemin gittiği gün... Yıl farkıyla bugün, daha mutluyum... İnsan ilerledikçe şu hayat denen şeyin içinde, tarihleri başka bir algıyla kabul ediyor nefeslerine. Günlük tutar mısın? Bir yerlerde notların olur mu? Fotoğraflarında tarihler var mıdır? Arşivci misin? Kendine ait izler biriktirir misin yani? Öyle ama öyle önemli ki... İzler... İzlemek için … Okumaya devam edin Özledim… Özlüyorum… Özleyeceğim…
İçime yaz damladı bu sabah. Balkona serdim varlığımı. Sanki hüzünlerinin nemi kuruyor güneşte insanın? Hüzün... Hüzün de bir duygu. O kadar korkulası değil. Yaşam yolunda ilerlerken her duyguyu hissetmek, insan olmak demek. Hüzün hissetmezsen mesela, hiç tanımadığın bir insan için, duyarsız olabilirsin bir başkası gözünde. Hani o insan el açıyor belki sokakta... Ya da ıssız … Okumaya devam edin Dengi, Dengine, Denge:)
Yağmur yağıyordu yine o sabah. Bu sabahki gibi bir yağmur vardı dışarıda. Mevsim daha ılımandı lakin. Nasıl dökülüyor yere bulutlar. Penceredeki cam, saklıyor beni tüm bu neşeli ıslaklıktan! İçimde koca bir yaşamak, elimdeki çay fincanına sığmıyor o zaman... Gidiyorum üstüme bir şeyler giymek için vestiyere. Aaaaaa! Yağmurluk yok! Böyle bir havada giyecek bir dış üstüm … Okumaya devam edin Kapüşonlu Severim Ben Yağmuru:)))
Gecede, tüllenmiş penceremden bakıyorum şu an dışarıya. Sessiz ve ıslak kışı izliyorum. Bir de kar yağsa diyorum. Boza aldım geçende, yok, beğenmedim. Sokaktan geçen bozacılardan boza alma lüksünü hayal meyal hatırlıyorum. Nasıl bir bozaydı ki o? Bir boza içemez mi insan, büyüyünce.....? Azdan Çarşamba denecek, gün dediğimiz zaman birimine. Perşembeyi resmetmelik görevini yapacak:) Aman üstad, … Okumaya devam edin Çarşamba’nın Gelişi Salı’dan Belli Oldu:)
YAŞAM ARZU'SU 