Şubat! Benim kırmızı rengim. Şiirlim, danslım, hediyelim. Benim çok bereketlim Şubatım:) Ayyy! İnsan Şubat ayına girince bir gönlüne denk arıyor:) Ayağını denk almak vardır ya:) Ordan geldi çağrışım:) Ayağını denk al? Gönlüne denk bul:) Şubat gelmiş Şubat!!! Bir çalkalan şöyle bakalım. Nasılsın? Şubat sana ne ifade ediyor? Batsın mı bu Şubat’lar? “Oh ne mutlu!” mu? … Okumaya devam edin Şubat! Batma Gözüme Gönlüme!:)
Karlar yağıyordu dün gece, bahçedeki aydınlatmaların altında seçilebilirliği kadar manzarama. “Ah!” dedim. “Sabah buralar karla kaplı pastaya dönecek!!!” Bir uyandım ki güneş Akdeniz huzurunda:) “Aaaaa...” dedim, içimin buruk çocuğunu ve aşığını pışpışlarken. Demek ki kardan adamı göremeyeceğim... Ah aşkım kardan adam... Ah kardan Babam..... Bu kadar ara vermesek ne olur sanki? Zaten kış sürüyor bir … Okumaya devam edin Hey! Dünyalıııııı! Dantellerim Var Benim:)
Sisli bir haftaya başlamanın romantizmi içinde, gülümsüyorum Pazartesi’ye. Kulaklarımda Depeche Mode... Somebody diye bir şarkısını dinliyorum. Çok eskilerden bir şarkı. Şarkılar benim zaman makinemdir. Tazelenmek için, en taze hissettiğim şarkıları dinlerim. Birden o yollara giderim tüm zerrelerimle. İçim dışım enerji dolar. Eğer kalabalıkta değilsem, kaparım gözlerimi, her detayla dinlerim melodileri. Şu anda olduğu gibi... Dersaneye … Okumaya devam edin Bir Lise Dünü:)
Aydınlığını sevdiğim gün! Hay maşallah senin her bir anına be! Ohhh! Mis gibisin mis! Heeeyyyttttt! Gün doğdu hepimize gün! Kutlamaları yaşamak lazım gelir elbet! Bütün hayaller benden bugün! Hevesler! Azimler! At sen de ortaya bişeyler!:) Ey yeni gün! Gülümsüyorum sana. Yeniden doğmuşluğumu giyindim üzerime. Nasılım ama? Biliyorum hep çok tatlıyım ben çooook:) Oh beni beni;) … Okumaya devam edin Taze Güne Laf Atsana:)
Penceremin önünde, cumbasız Mahmure’yim yine:) Nüket Duru’nun bir şarkısıdır Mahmure:))) öyle aklıma geldi. Hep Sezen anacak değil ya:) Arada Nüket de duruuu:) Günaydın öğle vaktinden! Bugün pazar. İçimizdeki tembellere hayat var bugün! Asla vicdan yok! Koşma! Kal olduğun yerde ve ellerini havaya kaldırma:) Rahat ol şöyle ooohhhhh.... Sezen şu an andı mesela yine:) “Homini gırtlak, … Okumaya devam edin Islanıyordu Pazar… Ben, Seyrediyordum Nefesini…
Ada. Okyanusun ortasında bir dağın tepesi. İnsan, önceleri dağ olduğunu bildiği bir yerin, azgın suların altında kalışını hayal ediyor, sonsuz maviliğe bakarken. Ve aslında ürkütücü bir düşünce bu. Derinliği düşünüyor. Dağın zirvesindesin ve okyanusun dibi, neredeyse dipsiz bir kuyunun dibi gibi uzak gün yüzüne! Bir de bir sürü bilmediğin aç yaratık! Denizin içi bu! Megadolon … Okumaya devam edin Bir Adam Olsun İstiyorum:)
İstanbul... Sen nasıl dayanıyorsun bunca gitmelere? Onca sevdalıların vardı... Orhan Veli’ni özlüyor musun, benim Annemi özlediğim gibi..? Sahi, sen Annemi hatırlıyor musun? O güzel ayacıklarıyla ne de çok gezdi, gezindi seni... Her yaşının ayrı güzelliği, seni güzelleştiren anlamlardan biri.. Benim için tabi... İstanbul... Sen şimdi ıssız mı kaldın yani? Yeni gelen, yeni gidenin yerini dolduruyor … Okumaya devam edin Ah Be İstanbul….
Sabahlığını giymiş güne, kocaman bir gülümsemeyle, doğuyorum. Bugün de yaşamak için sebeplerimi topluyorum ruhumun bereketiyle, her manzaradan. Selam veriyorum zamana. Gelmiş ve geçmişliğiyle zamanın, barış imzalıyorum bu sabah da. Eksilmişleri dünyanın, dünyamın dengesini bozmuş olsa da biraz, sonsuzluğumla hayatta duruyorum. Sonsuzluğum sadece dünya ile sınırlı değil benim ve gidenler, gerçekte gitmediler bu yüzden. Dünya bilemez … Okumaya devam edin Yaşam Sal!
Yalnızlığı aynayla kapladı insan. İçini gizlemek ve dışında kalabalık olmak için. Güzel göründü, flitreli uygulamalar patladı hatta. Olduğunu bildiği, olduğu bilindiği halde, başkalaştı illa. İstediği, bulunduğundan hep yarımdı. Yaşadığı, yaşamak istediğine pek varamadı, olamadı, olmadı. Mutlu olanlar sadece, elindekiyle yetinebilenlerdi. Herşeyi tam olanlar değil.. Çünkü dünyada bir kural vardı. Herşey mutlaka bir şeyle acırdı... Vakti, … Okumaya devam edin Belki Yüreğine Kelebek Kaçar..?
Cuma:) Hani Robinson Crusoe’un ıssız adadaki yardımcısı değil mi?! Başka ne ki! Bu salgın kıyamette herhalde çıkıp da eğlence mekanlarına koşacak değiliz(!)Neeee! Koşanlar mı var! Var tabi... Var! Bu varlık işte, fazlaca çokluk... Nerde çokluk...(!) Çok olmak bu aralar gerçekten akla da insanlığa da zarar! Pandemi ve cahil cesaretliler gruplarından daha önce bahsettim. Bu bahsi … Okumaya devam edin Biz Issız Cuma’lılar:) Ya siz?!
YAŞAM ARZU'SU 